در رفتگی مادرزادی لگن بیشتر مفصل ران چپ را گرفتار میکند. که اغلب  در دختر ها دیده میشود (درصد مبتلا شدن به دررفتگی لگن در دختران ۹ برابر بیشتر از پسران است) و در نوزادانی که در شکم مادر در وضعیت معمول قرار گرفته اند (سر به طرف بالا و پا به پایین) بیشتر است. حدود 90درصد دررفتگی های لگن از این نوع می باشند

که استخوان ران از محفظه خود در جهت مخالف به بیرون کشیده شده و شایعترین علت دررفتگی خلفی یا پشتی لگن یا مفصل ران، تصادف در حین رانندگی است. که به  دررفتگی مادرزادی لگن دیسپلازی مفصل لگن نیز می گویند.

دررفتگی مادرزادی لگن انواع مختلفی دارد:

• دررفتگی مادرزادی لگن: برخی از کودکان سر استخوان به طور کامل از حفره استابولوم بیرون قرار گرفته است. به این مورد دررفتگی مادرزادی لگن در ناحیه مفصل ران می گویند.
• در مواردی هم سراستخوان در داخل حفره استابولوم است ولی شکل آن به طوری  است که هر لحظه امکان دارد از محل اصلی خود خارج شود و در واقع به طور کامل ثابت و حکم نیست.
• بعضی از کودکان نیز در سال های اول تولد مشکلی را در این ناحیه احساس نمی کنند اما زمانی که بزرگ شدند دررفتگی مادرزادی لگن بروز پیدا می کند.

علت دررفتگی مادرزادی مفصل لگن:

گاها در طول رشد جنین، قسمت گوی مانند مفصل لگن از قسمت کاسه ای آن خارج می گردد. اصطلاحا به این حالت خروج سر استخوان ران (فمور) از استابولوم (قسمت کاسه ای مفصل لگن) می گویند.

که در شکل گیری غیرطبیعی مفصل لگن چنین عواملی دخیل هستند:

-         کم بودن مایع آمنیوتیک در دوران بارداری

-         وضعیت بریچ جنین (جنین در شرایط بریچ از ناحیه ی سر به دنیا می آید

-         سابقه ی خانوادگی ابتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل لگن

-         فضای کم برای رشد جنین در رحم مادر

-         همچنین دررفتگی مادرزادی مفصل لگن در بارداری اول بیشتر از سایر دفعات بارداری می باشد.

درمان دررفتگی مادرزادی لگن :

در صورتی که بتوانیم دررفتگی مادرزادی لگن را پیش از اتمام ۶ ماهگی تشخیص دهیم، می‌توانیم این وضعیت با استفاده از پاولیک هارنس اصلاح نماییم. این هارنس با تثبیت استخوان لگن در داخل مفصل، به اصلاح این وضعیت منجر می‌شود. شیوه کار پاولیک هارنس ثابت نگه داشتن دو پا در وضعیت ابداکشن به شکل قورباغه‌ای می‌باشد. بسته به سن و شدت بیماری، هارنس را به مدت ۶ تا ۱۲ هفته به صورت مداوم یا دوره‌ای برای کودک استفاده می‌کنند.

در صورتی که وضعیت ناپایدار لگن به کمک پاولیک هارنس اصلاح نشود یا کودک سن استفاده از هارنس را گذرانده باشد ، ممکن است به روش‌های درمانی دیگر نیاز داشته باشد.

که از دو روش درمانی استفاده می شود:

• عمل جا اندازی باز
• عمل جا اندازی بسته

پس از جااندازی، لازم است تا لگن و پای کودک مبتلا، به مدت ۱۲ هفته در گچ قرار بگیرد و ثابت نگه داشته شود.

درمان دررفتگی مادرزادی لگن در بزرگسالان چگونه است؟

گاها ممکن است فرد نسبت به دررفتگی مادرزادی لگن خود بی اعتنا باشد و نسبت به درمان سریع آن بی توجهی نماید. در این حالت در سنین بزرگسالی با عارضه های مختلفی مواجه خواهد شد که ممکن است تنها راه برطرف ساختن این عوارض، انجام عمل جراحی باشد.گاها ممکن است شدت آسیب دیدگی مفصل لگن به قدری باشد که نیاز به عمل تعویض مفصل لگن برای جبران عوارض موجود و جبران دامنه ی حرکتی مفصل مربوطه، باشد.