بسکتبال یکی از ورزش‌های پربازدید و پرتأثیر کشور است. در نتیجه، برخی از آسیب های رایج در بسکتبال، به ویژه در زانوها و مچ پا ممکن است رخ دهد. شایع‌ترین علل آسیب‌دیدگی بسکتبال و اینکه چگونه یک متخصص پزشکی ورزشی می‌تواند به شما کمک کند در کمترین زمان ممکن به زمین بازگردید را بررسی کنید.

رگ به رگ شدن مچ پا:

به راحتی شایع ترین آسیب در بسکتبال پیچ خوردگی مچ پا است. حلقه های تیراندازی به معنای دویدن و پریدن زیاد است. اگر بازیکنی به طرز ناخوشایندی روی پای خود فرود آید، مچ پا می تواند غلت بزند و از محدوده حرکتی خود خارج شود. وقتی این اتفاق می‌افتد، رباط‌هایی که مچ پای شما را روی هم نگه می‌دارند می‌توانند کشیده یا پاره شوند و باعث آسیب شوند.

علائم رگ به رگ شدن (یا پیچ خوردگی) مچ پا شامل درد، تورم، کبودی، محدودیت حرکت و ناتوانی در وزن دادن به آن است.

بهترین راه برای جلوگیری از پیچ خوردگی مچ پا پوشیدن کفش مناسب، کشش و گرم کردن قبل از بازی است. درمان پیچ خوردگی مچ پا شامل پیروی از R.I.C.E است. روش برای دو تا سه روز این استراحت، یخ زدن به مچ پا، فشرده سازی و بالا رفتن است. در برخی موارد نادر، ممکن است نیاز به آرتروسکوپی باشد. این یک روش جراحی است که در آن یک دوربین کوچک در مچ پا قرار داده می شود تا متخصص پزشکی ورزشی بتواند هر گونه استخوان، غضروف یا تکه های رباط را بردارد.

انگشتان شکسته یا گیر کرده:

بسکتبال یک ورزش گروهی است و مانند بسیاری از ورزش های گروهی، به معنای پاس دادن زیاد توپ به جلو و عقب است. با اتفاقات زیاد در طول بازی، قضاوت اشتباه مسیر توپی که به سمت شما می آید بسیار آسان است. اگر توپ به نوک انگشت برخورد کند، ضربه می تواند منجر به درد، تورم، سفتی و مشکل در گرفتن اشیا شود.

بهتر است برای سنجش شدت آسیب به یک متخصص پزشکی ورزشی مراجعه کنید. در بسیاری از موارد، پزشک انگشت را در یک آتل قرار می دهد. آنها همچنین ممکن است استراحت، یخ زدن، فشرده سازی و بالا بردن انگشت را برای التیام مناسب انگشت پیشنهاد کنند.

پارگی رباط های زانو:

پریدن و دویدن فشار زیادی به زانو وارد می کند. سه رباط متداول درون زانو در حین بازی بسکتبال شدید مستعد آسیب هستند: رباط متقاطع قدامی (ACL)، منیسک و تاندون کشکک. علائم در هر یک از این رباط های پاره شده عبارتند از:

• درد حاد یا تیز
• تورم
• صدای ترکیدن در زانو

ناتوانی در آوردن وزن بر روی پای خود:

پارگی های ACL شناخته شده ترین هستند، زیرا این گروه از رباط ها اغلب به درمان تخصصی و جراحی ترمیمی برای اصلاح نیاز دارند. منیسک دومین آسیب نگران کننده است، زیرا درمان می تواند از یخ زدن تا فیزیوتراپی متغیر باشد. در برخی موارد، جراحی آرتروسکوپی منیسک مورد نیاز است، جایی که پزشک از یک دوربین کوچک برای ترمیم غضروف های پاره شده استفاده می کند. در نهایت، تاندونیت کشکک (معروف به زانو جامپر) یک آسیب بسیار شایع در بسکتبال است، اما اغلب برای بهبودی فقط به استراحت و یخ نیاز دارد.

کشیدگی عضلات ساق پا:

یکی دیگر از آسیب های رایج در بسکتبال، کشیدگی ماهیچه ساق پا است که با شتاب ناگهانی، پریدن و دویدن با سرعت زیاد اتفاق می افتد. اکثر سویه های حاد ساق پا اغلب شامل درد ناگهانی در قسمت خلفی ساق پا و همچنین احساس ترکیدن یا کشیدن می شود. این نوع آسیب را می توان به سه مرحله تقسیم کرد:

درجه 1. عضله کشیده می شود که باعث پارگی های کوچک در رشته های عضلانی می شود.

درجه 2. پارگی جزئی فیبرهای عضلانی وجود دارد.

درجه 3. این شدیدترین کشیدگی ساق پا است که با پارگی یا پارگی کامل رشته های عضلانی در ساق پا همراه است.

مدت زمانی که طول می کشد تا به زمین بازگردید تحت تأثیر موقعیت و درجه کرنش است. برای تعیین درجه و محل آسیب می توان از MRI ​​یا تصویربرداری اولتراسوند استفاده کرد. پس از آن متخصص پزشکی ورزشی شما می تواند در مورد درمان ایده آل تصمیم گیری کند.

به طور معمول، کشش عضلانی ممکن است به چندین هفته استراحت، بی حرکتی و فیزیوتراپی نیاز داشته باشد. در صورت پارگی یا پارگی کامل عضله، ممکن است برای ترمیم بافت به جراحی نیاز باشد.

در برخی موارد، بازیکنان به اشتباه کشیدگی ماهیچه ساق پا را با پارگی آشیل اشتباه می‌گیرند، زیرا علائم مشابهی دارند. این نوع آسیب زمانی رخ می دهد که تاندون آشیل که ساق پا را به پاشنه پا متصل می کند تا حدی یا به طور کامل قطع شود.

پارگی آشیل نیاز به مراقبت فوری پزشکی برای جلوگیری از آسیب بیشتر به تاندون دارد. بر اساس شدت پارگی، به درمان غیر جراحی یا جراحی نیاز خواهید داشت. درمان‌های غیرجراحی شامل بریس یا چکمه برای محدود کردن حرکت و امکان التیام تاندون است. گزینه های جراحی عبارتند از:

• جراحی باز پزشک برای ترمیم تاندون، یک برش بزرگ در پشت ساق ایجاد می‌کند.
• جراحی از راه پوست. تاندون با عبور بخیه ها به صورت متقاطع از طریق یک سوراخ سوزنی کوچک در پوست ترمیم می شود.

آسیب های مچ دست:

در نهایت، آسیب دیدگی مچ دست در بازیکنانی که روی دست دراز می‌افتند، شایع است. از آنجایی که مچ دست از شبکه پیچیده‌ای از رباط‌ها و تاندون‌ها تشکیل شده است که مچ شما را در کنار هم نگه می‌دارند، رگ به رگ شدن، پارگی و شکستگی شایع هستند. در اینجا چند آسیب وجود دارد که ممکن است تجربه کنید:

• رگ به رگ شدن مچ دست زمانی اتفاق می افتد که رباط های متصل کننده استخوان های مچ دست کشیده یا پاره شوند.
• شکستگی کولوس زمانی اتفاق می افتد که استخوان رادیوس در مچ پا می شکند.
• شکستگی های اسکافوئید شکستگی در استخوان کوچک درست زیر انگشت شست است.
• پارگی های مجتمع فیبروغضروف مثلثی (TFCC) زمانی اتفاق می افتد که هر بخشی از رباط ها، تاندون ها یا غضروف این مجموعه پاره شود.

هر یک از این آسیب ها منجر به درد، تورم یا ناتوانی در گرفتن اشیا می شود. درمان بستگی به نوع آسیب دارد. با این حال، استراحت و یخ اغلب تنها چیزی است که برای بازگشت به بازی نیاز دارید. در برخی موارد شدید، متخصص پزشکی ورزشی برای ترمیم رباط های شکسته باید جراحی ترمیمی انجام دهد.

اگر احساس می کنید هر یک از این آسیب های رایج بسکتبال را تجربه می کنید، کلیینیک نسخه می تواند به شما کمک کند زودتر به زمین بازگردید! با همین امروز با ما تماس بگیرید، در مورد پیشگیری از آسیب بیشتر بدانید یا یک قرار ملاقات بگیرید!