ازگود اشلاتر، بیماری است که موجب درد و تورم زیر برجستگی زانو شده و اغلب باعث تشکیل یک برآمدگی در زیر کشکک زانو می‌شود. این بیماری بیشتر در بین نوجوانانی شایع است که رشد استخوانی آن‌ها کامل نشده و فعالیت فیزیکی بالایی دارند. هرچند ممکن است با بالا رفتن سن بیمار، درد زانو به تدریج برطرف شود اما امکان دارد که برآمدگی و برجستگی زیر کشکک زانو در جای خود باقی بماند. تصور می‌شود که علت اصلی بروز این بیماری التهاب صفحات رشد استخوانی در استخوان تیبیا (ساق پا) می‌باشد که بر اثر انقباض‌های مکرر عضلات چهار سر ران ایجاد می‌شود. زمانی که تاندون متصل به استخوان ساق پا  طی دوره‌ی رشد استخوانی، مرتبا تحت فشار قرار می‌گیرد، دچار التهاب و در نتیجه درد می‌شود.

علائم بیماری ازگود اشلاتر:

درد و تورم زانو درست در زیر زانو، شاخصه‌های اصلی بیماری ازگود اشلاتر است. معمولاً درد در حین فعالیت های خاص مانند دویدن، زانو زدن و پریدن بدتر می‌شود و با استراحت نیز تسکین می‌یابد.

این بیماری معمولاً فقط در یک زانو اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند هر دو زانو را تحت تأثیر قرار دهد. ناراحتی می‌تواند از هفته‌ها تا ماه‌ها ادامه داشته باشد و تا زمانی که کودک شما رشد خود را متوقف کند، عود می‌کند.

عوامل موثر در ایجاد بیماری ازگود اشلاتر:

عوامل زیادی هستند که احتمال بروز بیماری ازگود اشلاتر را بیشتر می‌کنند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• افزایش ناگهانی شدت تمرین و فعالیت ورزشی
• تمرین کردن به روش نامناسب
• جهش رشدی که اخیرا اتفاق افتاده
• پوشیدن کفش نامناسب
• خشکی مفاصل
• بیومکانیک ضعیف پاها
• قرار گرفتن پاها در حالت نامناسب (در هنگام راه رفتن، ایستادن، نشستن و ..
• عوامل تشدیدکننده‌ی درد و ورم زیر زانو

عوامل خطر اصلی درد زیر برجستگی زانو عبارت‌اند از:

سن: رده‌ی سنی شیوع این بیماری بسته به جنسیت افراد متفاوت است چراکه دخترها زودتر از پسرها به سن بلوغ می‌رسند. بیماری درد زیر زانو معمولاً در پسران بین 13 تا 14 سال و دختران بین 11 تا 12 سال رخ می‌دهد.

جنسیت: بیماری ازگود اشلاتر در پسران شایع‌تر است ولی تفاوت جنسیتی در حال کاهش است چراکه روزانه تعداد بیشتری از دخترها در فعالیت‌های ورزشی درگیر می‌شوند.

ورزش: این عارضه بیشتر در اثر ورزش‌هایی ایجاد می‌شود که مقدار زیادی دویدن، پریدن و تغییر جهت سریع دارند.

درمان بیماری ازگود اشلاتر:

بیماری ازگود اشلاتر معمولاً بدون درمان جدی برطرف می‌شود. علائم معمولاً پس از قطع رشد استخوان‌های كودك از بین می‌روند.

• داروها:

تسکین دهنده ضد درد مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم می‌تواند کمک کند.

• تراپی:

یک فیزیوتراپ می‌تواند تمرینات کششی چهار سر ران را به کودک آموزش دهد، که این امر می‌تواند به کاهش التهاب و درد در جایی که تاندون کشکک زانو (پاتلا) را به استخوان درشت نی متصل می‌کند، کمک کند. بستن تاندون پاتلار همچنین می‌تواند به تسکین درد کمک کند. تمرینات تقویتی مربوط به عضلات چهار سر و پا به طور کلی می‌تواند به ثبات مفصل زانو کمک کند.

• جراحی:

در موارد بسیار نادر، اگر درد ناتوان کننده است و پس از رشد رشد فروکش نمی‌کند، ممکن است جراحی برای از بین بردن رشد استخوانی توصیه شود.

• سبک زندگی و داروهای خانگی

این موارد می‌تواند به فرزند شما کمک کند:

    مفصل را استراحت دهید. محدود کردن زمان صرف انجام فعالیت‌هایی که باعث تشدید مشکل می‌شود مانند زانو زدن، پریدن و دویدن.

روی ناحیه آسیب دیده یخ بگذارید. این امر می‌تواند به درد و تورم کمک کند.

عضلات ساق پا را تقویت کنید. کشش ماهیچه‌ها در قسمت جلوی ران (چهار سر ران) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

از زانو محافظت کنید. هنگامی که فرزند شما در ورزش مشارکت می‌کند، به او بخواهید که یک پد را روی زانوی آسیب دیده بکشید که در آن زانو تحریک شود.

بانداژ را امتحان کنید. تاندون پاتلار دقیقاً زیر ساق پا قرار دارد. بانداژ می‌تواند به کاهش فشار تاندون زانو در حین فعالیت‌ها کمک کند و مقداری از نیرو را به دور از ساق پا توزیع کند.

تغییر ورزش و فعالیت. به فرزندتان پیشنهاد دهید تا زمانی که علائم فروکش کند، به فعالیت‌هایی بپردازید که شامل پریدن یا دویدن، مانند دوچرخه سواری یا شنا نیست.